Wyróżniać się w tłumie ważną sprawą jest. Wśród tysięcy jednorodnych osobników wystąpić jako ten niejednorodny. Zwrócić na siebie uwagę tych kilku tysięcy wyłupiastych ze zdziwienia oczu. Tylko jak to zrobić, tylko po co to robić? Chrzanić tandetne schematy i masowe gusta lansowane na siłę przez media! No właśnie, na przykład po to. Wyrazić swój bunt, skierować go przeciwko plastikowej pop-kulturze! Jak to uczynić? Ano tak trzeba, żeby się wyróżnić. Dużą siłę rażenia posiada wygląd zewnętrzny, który potrafi odzwierciedlać osobowość i odpowiednio sprecyzowane poglądy. Bo takiż Inny Osobnik musi mieć cel w swej inności, a co się z tym wiążę jakieś oryginalne poglądy na ten świat, na życie, które mu nie pasuje. Ale przedstawiciele gatunku Homo Sapiens jak sama nazwa wskazuje myśleć potrafią i to na różne sposoby. Mogą masowo wykorzystać swój rozum, ale zawsze znajdą się wyjątki rozumujące na swój sposób. I tak następuje swoista bariera, granica nie do przekroczenia: skupisko życia opartego na masowych, jednolitych schematach kontra życie pełne innych barw, wzorców wytworzonych samoistnie. Promyk światła wśród wszechogarniającej ciemności. Tu się pojawia jednak pewien problem. Bo kiedy wytworzy się oryginał to zaraz znajdzie się mnóstwo kopii, nie do końca dopracowanych, odpowiednich, nie zawsze, ale często psujących ogólny wizerunek pierwowzoru. Bo też Innym można być dla samego wyróżnienia się. Dla samego zwrócenia na siebie uwagi bez żadnego wytłumaczenia. A kiedy coś się robi bez polotu, bez własnej niczym nie uzasadnionej chęci to nie zawsze efekt końcowy może być zadowalający. I nie chodzi tu już tylko o sam wyróżniający się wygląd, ale także o zachowanie, sposób bycia, rodzaj jedzenia, kontaktu z innymi osobnikami etc. Protesty przyjmuję bo przecież moje myśli po trosze mijają się z prawdą. Etap klonowania zatrzymał nam się na owieczkach, dlatego pomijając masową kulturę, globalizację, modę itp. czymś tam się różnimy, bez względu na to czy tego chcemy czy nie. I nawet dwie postacie podobne do siebie jak dwie krople wody zawsze będą miały przynajmniej jedną cechę odróżniającą. Spróbujmy więc podzielić osobników Homo Sapiens wg najprostszej kategorii myślenia. Każdy z założenia posiada rozum, a co za tym idzie na swój sposób jest inteligentny. Ale nie wszyscy przecież tak się zachowują, powiedzmy ich czyny odbiegają od "normalnych schematów" Co to są za schematy? Niby nikt nie wie, a jednak kiedy przyjdzie stosowna pora, gdy nadejdzie czas w odpowiednim miejscu, większość potrafi się domyśleć. Należy jednak pamiętać, że warunkiem koniecznym głupiego zachowania jest posiadanie inteligencji. Mając na myśli brak rozsądku nie chodzi mi tu o prawdziwą chęć bycia oryginalnym ani też faktu, że im osobnik X głupiej się zachowuje tym bardziej jest inteligentny. Paradoksy na ten czas odrzucam. Głupota ludzka bynajmniej nigdy nie była, nie jest i nie będzie oryginałem. To stała towarzyszka życia od samego początku powstania gatunku myślącego. Jakiś wniosek z tego marnego wywodu? Po długim, jakże wyczerpującym namyśle znalazłam: przez bezmyślność kopia może być całkowicie rożna od pierwowzoru. Inność ma to w sobie, że jest inna. I taka zostać powinna. Ale żeby ona miała jakikolwiek sens musi się charakteryzować racjonalnymi celami i poglądami, bo w przeciwnym przypadku może ulec masowej zagładzie, np.... przez głupotę... ....mój umysł zawodzi. Nie będę się bardziej zagłębić w te klimaty bo to temat zbyt obszerny dla wywietrzałego mózgu (koniec roku dzieci!!). A na sam koniec: Szanowny Przedstawicielu Gatunku Homo Sapiens! Ten domniemany felieton wykazał drastyczną zmienność myśli autorki i jeśli wywołał w Tobie sprzeczne uczucia, to jest to dla Ciebie dobry znak, że nie wszystkie sprawy w życiu codziennym należy traktować serio : ))