Poniższe pytania krążyły w XIX wieku wśród bywalców europejskich salonów. Dziś odpowiadają na nie nauczyciele Małachowianki.

Nazwisko:
Dybiec

Imię:
Henryka

Data urodzenia:
nie powiem

Hobby:
rozwiązywanie krzyżówek; niczego nie kolekcjonuję

Ulubiona potrawa:
jestem "wszystkojedząca"; nie mam żadnych wymagań

Co ja tu robię:
też się nieraz nad tym zastanawiam

Główna cecha mojego charakteru:
jestem dość uporządkowana, wewnętrznie zorganizowana

Cechy, których szukam u mężczyzny:
odpowiedzialność, pracowitość, schludność

Cechy, których szukam u kobiety:
wrażliwość, reszta j. w.

Co cenię u przyjaciół:
wierność, życzliwość, gotowość do niesienia pomocy

Moja główna wada:
nieśmiałość, niepewność siebie

Moje ulubione zajęcie:
czytanie, czytanie, czytanie /jestem molem książkowym/

Moje marzenie o szczęściu:
nie marzę, bo nie ma czegoś takiego jak szczęście, jest tylko zadowolenie

Co wzbudza we mnie obsesyjny lęk:
utrata bliskich

Co byłoby dla mnie największym nieszczęściem:
j.w

Kim (lub czym) chciałabym być, gdybym nie była tym, kim jestem:
lekarzem

Kiedy kłamię:
nigdy

Słowa, których nadużywam:
chyba nie nadużywam żadnych

Ulubieni bohaterowie literaccy:
nie mam /jest ich za dużo, żeby wymieniać/

Ulubieni bohaterowie życia codziennego:
moi sąsiedzi: artysta fotografik i artysta malarz; klasyczny przykład, jak radzić sobie w życiu w trudnych czasach

Czego nie cierpię ponad wszystko:
pychy i poniżania ludzi; złego traktowania zwierząt

Dar natury, który chciałabym posiadać:
nie mam takich pragnień

Jak chciałabym umrzeć:
nagle, najlepiej we śnie, bez cierpienia

Obecny stan mojego umysłu:
wyciszenie, na granicy rezygnacji /choroba w rodzinie/

Błędy, które najłatwiej wybaczam:
popełnione nieświadomie; w ogóle jestem dość pamiętliwa, ale nie mściwa